Alleen met mijn oude prothese is het nog niet geheel onder controle, hij komt via via en de plumper zijn connecties naar Gambia.

John stuurt fietsonderdelen naar Gambia en daar gaat mijn prothese gratis mee mee, anders kostte mij het bijna 400 Euro en heb geen verzekering voor deze (niet) lopende schade, dus dat is fijn. Mijn reis schema komt wel te vervallen, ga nu in 2 dagen naar Gambia en zal daar minstens 10 dagen zijn, voor dat mijn prothese daar is. Dus ben daar vakantieman, voordeel is dat het Engels-talig is en erveel toeristen zullen zijn. In het Hotel moet ik weer cash betalen want credietcard apparaat is niet connect, bekend verschijnsel. Ze willen allemaal geld voelen en niet betalen aan Master- cq Visa card en pinnen kan ik in heel de stad niet met Master. Dus ik kom weer in cash geld problemen te zitten. Betaal de helft met CFA (Centrale Frank Afrika) en Euro's en maar hopen dat de pinautomaat aan de grens nog steeds werkt. De grens-overgangen gaan zeer soepel; een stempeltje voor Mali uit en een registratie en stempeltje voor Senegal in en vriendelijke mensen. Ze bieden meteen een stoel aan en altijd een smile van oor tot oor, het kan dus wel. En de pinautomaat werkte ook nog steeds. Rijd meteen door naar Tambacounda en weet dat de eerste KM zeer slecht zullen zijn en inderdaad de eerste 70 KM zijn na 2008 nog niet verbeterd maar veel slechter geworden. In Tambacounda wil ik in een voor mijn bekend hotel gaan slapen maar vind bij toeval op de doorgaande weg een keurig appartementen complex met zwembadje. Begin al behoorlijk last te krijgen van mijn knieholte, moet er voorzichtig mee omgaan want ik moet nog een dag of 10. Maar wat ben ik blij dat ik voor de afwisseling nueens WEL mijn badprothese mee genomen heb. Wat was ik er dan gloeiend mee klaar geweest in de middle of nowere in Mauritanië en mijn krukken hangen ook al jaren niet meer aan mijn aanhanger. Eet s'avonds voortreffelijk met mijn tafeltje aan het zwembad, alleen stoor ik mij verschrikkelijk aan een Fransoos die hier ook zit te dineren. Hij zit met een laptop van een vierkante meter intressant te doen en maar klagen. Bier te lauw, soep te flauw, niks was er goed. Ikhad hem met heel zijn tafeltje wel in het zwembad willen pleuren. Want het bier was goed koud, als je het tenminste niet eerst een uur laat staan !

s'Morgens weer lekker ontbijtje aan het zwembad en op tijd weg naar Gambia, (Geen last gehad van ongedierte, dat had Peter al uitgeroeid). De eerste 300 KM naar Kaolack goed asfalt en nonstop gereden. Hier wat bananen en cola gescoord en mijn motor schoon gespoten. Vol goede moed op weg naar Banjul, maar de eerste 60 km zijn zeer slecht omdat ze de weg aan het vernieuwen zijn en we nu door de dessert gestuurd worden. Ik doe er meerdan 2 uur over en heb het helemaal gehad en ik weet dat ik deze rit nog een keer ga krijgen. Grens overgang naar Gambia verloopt ook soepel en gladjes. Alleen heeft Gambia het plastiek in de ban gedaan en mijn motorpak wat ik in een plastiek zak achter op mijn motor heb, moet uit het plastiek. Het plastiek mag ik dan wel weer meenemen in mijn aanhanger. Besluit om mijn laatste 50 Euro hier maar te wisselen, ik weet de koers maar bij sjacheraars wordt je altijd gefopt maar ik waag het erop. 4 Vrouwen die duidelijk samenwerken willen wel wisselen en geven een zeer goede koers, terwijl ze mij in het bijzijn van douane benaderde om te wisselen, moet het nu buiten zicht van douane gebeuren want het is verboden. Ze tellen voor mij duidelijk de 2300 Dalesie af en geven die aan mij en willen de 50 Euro van mij pakken, maar die verdwijnen weer in mijn binnenzak met de rits dicht en iktel hun Dalesie na en het zijn er maar 1950. Hoe ze het flikken weet ik niet maar ze zijn wel handig. Wissel nu in kantoortje en daar worden de Dalesie keurig voor mij uitgeteld, kan ik controleren en dan betalen.

Gambia is sinds vorig jaar uit geroepen tot Islamitische Republiek, maar er zou niks veranderen. Maar dit jaar moeten alle vrouwen die in overheidsdienst zijn een hoofddoek dragen. Dus langzamerhand gaat er wel het een en ander veranderen, maar ze leven van het toerisme dus of dat nu zo slim is weet ik niet. Op homo of bi-activiteiten staat zo ongeveer de doodstraf dus het gaat de goede kant op want toeristen brengen verderf en rottigheid het land in. Alleen met de plastiek zakken zijn ze goed bezig eniedereen heeft nu een soort jute zak met hengsel wat ze gebruiken en je ziet dus inderdaad al veel minder plastiek op straat e.d.

Alleen hebben ze nu ook de controle-ziekte, meteen na de grens word ik 3x gecontroleerd op paspoort en later bij de veerdienst zijn ze helemaal zot. Na de ferry word ik 5x gecontroleerd voordat ik in mijn hotel ben. En dat was me een partij zoeken, ikhad alleen naam en wijk maar dat is normaal, alleen de asfalt wegen hebben naam en de huizen nummers. Dus dat is vragen en vragen want heel zo'n wijk is zandwegen en de eigenaar van het hotel was ook nog zo gochem om mij telfnr te geven van zijn zoon in Londen om mij telefonisch te begeleiden. En nu blijkt dat er geen WIFI is wat ik toch wel nodig heb en ik heb voor 10 dagen gereserveerd dus ik heb nog wat te doen om er onderuit te komen. Er is niks te koop geen water, geen ontbijt, helemaal niks nada, maar zijn tuinman kan mij met de auto wel weg brengen en weer ophalen. Alleen vraagt hij het dubbele wat een taxi kost blijkt later en ik kan niet met andere taxi terug omdat die de weg ook niet weten in die griebes buurten. Via via vind ik een ander appartement in Kiolie in een andere wijk en aan doorgaande weg en met zwembad en WIFI alleen een beetje duurder maar dat is dan maar zo. Op Zondag besluit ik toch zelf eens te gaan kijken en prijs te vragen en nu blijkt dat die "vriend" er voor zichzelf 8 Euro per dag bij gerekend heeft. Wel een beetje doorzichtig want de prijslijst hangt gewoon in de receptie en de eigenaar geeft ook volmondig toe dat de "vriend" elke dag van hem wat poen wou hebben als hij mij naar hier bracht maar daar werkte hij niet aan mee omdat zijn appartementen altijd verhuurt worden aan toeristen en die zijn over het algemeen niet gek en eerlijkheid duurt het langst.

Met de manager kan ik het goed vinden en zijn baas, de eigenaar dus, blijkt een groot zakenman te zijn die ook in de kippen business zit. Hij heeft een reis gepland van 10 dagen in Nederland om zich voor te laten lichten over kippenvoer, stal inrichtingen, kippenrassen alles wat er maar voorhanden is. Hij heeft mij gevraagd of ik hem wat wil introduceren en begeleiden. Nou heb ik 2 neefjes die in die handel zitten en die hebben al een dag ingepland over proefboerderijen, broedrijen en voerfabrieken. Wacht nog op antwoord van Venco-matic, dan hoef ik niet ver van huis af. Alleen; ze willen mij in die handel betrekken en daar heb ik absoluut niks geen intresse in. Ze doen maar zaken met die bedrijven maar niet via mij, ik zie de bui al hangen.

Gambia is een arm land met lage lonen. Hier in hethotel verdient de bardame 50 EURO per MAAND voor 6 dagen per week werkenvan 07.00 uur smorgens tot21.00 uur savond's. Dus 80 uur per week voor 12.5 EURO dus 0.15 cent per uur en die zijn zeer blij met een fooitje. Elke keer bij wisseling van personeel wordt de inventaris op gemaakt, echt alles gecontroleerd tot aantal eieren en theezakjes toe en de kas moet kloppen. Alleen als ik met ontbijt 2 thee drink met één zakje is het winst voor hun, want er is geen kassa, alleen maar briefjes en kladblok. Kamerhuur alleen af te rekenen met de manager. De cleanings lady's verdienen nog minder en zijn blij als ze wat kleren kunen wassen van klanten van de appartementen alleen zit daar altijd de gardenboy tussen die ook zijn graantje mee pikt. Alleen hier hebben ze een echt ratje dat de zaak wel heel opzichtig besodemieterd, maar ik heb hem getemd vorige week met de was doen, had hij de helft in zijn zak gestoken hoorde ik achteraf van de lady. Gisteren had hij "nieuwe" elastieken spinnen ( om mijn bagage op mijn motor te binden )gekocht, het waren oude gebruikte en hij vroeg10 EURO, dat kosten nieuwe nog niet in Nederland . Ik vroeg hem op mijn kamer;You gone fuck my ?AndI dont like that ! No noI do not !I give you a last change you fuck my ! No no absoluty not ! Oke we gone see. s'Avond's vroeg ik aan Omar de manager wat die elastieken mochten kosten en ik vertelde hem dat hij mij 10 Euro gevraagd had en ik betaald had. Hij riep hem meteen op het matje en ter plekke betaalde hij mij de 10 Euro terug en kreeg een partij op zijn kloten. Het personeel weet hier dat Alieu de grote baas naar Nederland komt en mijn gast is. Zij spreken hem nooit aan maar zien nu dat ik heel amicaal met hem omga en wat eet en drink met hem, dus dat maakt indruk bij het personeel. Vanmorgen weer de was laten doen en ik betaal rechtstreeks aan de lady en die vraagt mij hoeveel ik vorige keer betaald heb en nu blijkt dat hij de helft zelf gehouden had. Ik denk dat gaat goed komen !Als ik hem over het terrein zie lopen roep ik hem binnen en vraag hem hoeveel hij vorige week in zijn eigen zak gestopt heeft, hij weet er duidelijk geen raad mee. Ik vertel hem als hij niet heel snel de rest betaald ik het rechtstreeks bij Alieu zalmelden en niet bij Omar. Hij krijgt bijna een rolberoerte en pleace do not do that. Ik zeg oke; bud never you gone fuck my again, you understand ? Half uur later komt de lady mij bedanken en ik weet zeker dat ik van dat ratje geen last meer zal hebben. Met een van de bardames, Fatima ben ik naar haar huis geweest. Ze woont met haar dochtertje en zus methaar 3 dochters en een Tante in een best wel net "huisje" aan de rand van de stad. Geen water, elektra, TV of radio koelkast of fornuis, alleen wat matrassen op de grond en wat kippen rond de deur en toch hebben ze heel de dag goede zin en zijn vrolijk, er wordt op een houtvuurtje kip met rijst gemaakt. En de mannen? Die zijn er niet meer, die vertrekken met de noorderzon als ze hun "plicht" gedaan hebben.

Hier in Gambia is veelsekstoerisme maar dan net andersom als "normaal" is. Dames van middelbare leeftijd, veelal Engelse, komen naarhier om zich te laten verwennen door jonge negers. Vanuit Sierra Leone, Ghana, Senegal komen deze mannen naar hier om zich als gigolo aan te bieden en af en toe is het best genant om te zien, zeker als de dames in kwestie nogal wat drank op hebben, want dat is hier ook spotgoedkoop. Van de week in een restaurant zat zo'n stel en dame van ik schat minimaal 70 jaar en al flink wat drank op, zit tegenover haar lover en wil hem over tafel steeds vast pakken e.d. Maar hij heeft daar duidelijk niet erg zin in en gaat steeds wat achteruit, maar ze blijft aan de gang en ik schat dat hun tafel zeker 1 meter verschoven is en ik vermoed dat er later wel een dweil aan te pas gekomen is. Ook ben ik een vrouw uit de Kempen tegengekomen met een flinke neger. Zij sprak me bij mijn voornaam aan, maar ik herinner mij haar niet. Later heb ik haar nog een keer gezien in het uitgaansgebied, maar ik weet niet wie het is.

Hier komen heel veel toeristen uit Engeland, de Torries zoals die hier genoemd worden en die hebben niet zo un goede naam over het algemeen. Zeker niet als ze met een groepje zijn, dankunnen ze zich zeer asociaal gedragen. Heel de dag door zie je straat venters en die willen allemaal een Eurootjeverdienen met hun handeltje van zonnebrillen, slippers, sigaretten, je kunt het niet bedenken of ze leuren er mee rond en dat doen ze niet uit weeldemaar om een centje te verdienen. Een van die verkopers zie ik bijna elke dag vroeg al langs mijn hotel komen met een levensgroot bord met zonnebrillen, daar leurt hij hele dag mee over strand en s'avonds door uitgaansgebied. Vier Torries in blote bast, dikke pensen en volop tattoos menen lollig te moeten zijn en een gooit een glas bier over zijn bord met brillen een andere gooit ook bier maar met glas en al, was misschien wel niet zijn bedoeling maar hij deed het wel. Wat zonnebrillen kapot en consternatie, nou heb ik ook niet veel zin om het tegen 4 zatlellen op te nemen, maar dit was te grof. De verkoper beteuterd en durft ook niet veel maar er komt meer volk wat er zich mee bemoeit en ik had duidelijk gezien welke kloothommels gegooid hadden. Dus ik mij er ook mee gaan bemoeien en tegen degene die het glas gooide viel ik verschrikkelijk uit dat hij de boel ging betalen. Nu wist ik van de manager en zijn baas dat als er problemen zijn in hun nachtclubs en cafe's,zij altijd gelijk krijgen van de militairen die de straat bewaken, omdat zij hun behoorlijk sponseren. Dus ik denk als die militairen zich ermee bemoeien ik heel sterk sta. Ik vraag aan de verkoper hoeveel de schade is aan zijn zonnen brillen en hij schatte dat nog al hoog in vond ik zelf ook, maar ik zeg tegen die eikel en nu betalen; orI call my frend from the police en hij kiest eieren voor zijn geld en betaald want ze weten ook wel als de politie of militairen in actie komen zit je minimaal een dag en nacht onder de pannenonder niet al te beste omstandigheden en zonder airco. Meteen nadat hij betaald heeft gaan ze ook weg omdat ze ook wel in de gaten weten dat er toch politie komt als er samenscholingen zijn. Ook zie je ze vaak met hun Engelse lady's door de wijk lopen vol tattoos, een sigaret in de klep en zeer luchtig gekleed. Ik vind dat je dat niet kunt maken in een Moslim cultuur. En van de Moslim cultuur heb je hier geen last, absoluut niet zelfs, ze zijn zelf ook luchtig gekleed maar niet dat ordinaire. Je ziet hier veel mooie vrouwen en van alles van dun, dik, groot, klein, fors. In Mali is het allemaal van het zelfde net als in Senegal maar hier mede door toerisme een echte mengelmoes en veel moslims. Maar de vrouwen lopen er echt modern en sexy bij en ziet bijna geen hoofddoekjes en al helemaal geen boerka's en iedereen is altijd even vriendelijk en blij. Nergens heb ik mij ook maar een ogenblik onveilig gevoeld ook niet in de achterstands wijken en ik heb een dronken moslima gezien, die dronk sprite maar achter de bar werd er behoorlijk wodka bij getankt en met sigaret in de klep, wankel op de benen.

Zaterdagmiddag in mijn vorige hotel werd er wat muziek gemaakt op de straat, iedereen gaat gewoon op straat zitten en het verkeer rijd wel een ommetje en als Gambianen de Djembels horen moet er bewogen worden en dat is zeer mooi om mee te maken. Als stellen dan vurig en in trance helemaal "los" gaan en dit duurt dan uren aan een stuk en zonderalcoholen ook de kleintjesdoen dan al volop mee. Wat zijn wij een stelletje houten Klaasen.

Omar had voor mij een nieuwe achterband geregeld, geen van 130 breed maar van 110 breed met een grof profiel. Hij kostte ook geen drol en ik hoef er maar mee in Casablanca Marokko te komen, wantdaar is een Harley shop. Heb hem er hier bij bromfiets zaak mee opgelegd en dat duur dan gewoon heel de dag, maar was wel gezellig, maar heet en heb zeker 5 liter water op in de loop van de dag en wat bananen gegeten. Zijn werkbank staat buiten en gereedschap blijft s'nachts gewoon op werkbank buiten liggen, want je blijft met je poten van andermans spullen af. Alleen moet er 5x per dag gebeden worden en dan ligt het werk stil en om drie uur verdwenen ze allemaal in de Moskee voor het vrijdagmiddag gebed.

Met mijn been wordt het er niet beter op, heb al een behoorlijke verdikking in mijn knieholte en ben overdag veel met mijn prothese af op mijn frisse kamer met airco. Volgens laatste berichten krijg ik op Woensdag 2 maart mijn oude prothese van thuis, waar ik wel heel de dag mee op pad kan gaan, hier in Gambia aangeleverd. Mijn reis vervolgen zit er niet meer in, heb teveel tijd verloren. Ik zal mij dadelijk nog moeten haasten om op tijd in Valencia te zijn om mijn geplande vlucht te halen op 19 Maart.

Er is al een afspraak op Maandag 21 Maart om 9.00 uur om een nieuwe koker aan te laten maken en als het goed is heeft Frans ( de prothesemaker )alle onderdelen voor mijn nieuwe dan in huis. Want begin April ga ik met ons Drieka rusten in Spanje.

Onderweg in Mauritanië bij die controles denk ik weleens wat zou ik doen als ik daar voor Jan met de korte achternaam stond te controleren. Nu zeggen ze allemaal het is voor jouw veiligheid, maar dat is het natuurlijk niet. Als er nu eens een keer iemand zei; Ja je hebt gelijk maar ik krijg elke maand salaris als ik aan die poppenkast meedoe dan zou hij tenminste eerlijk zijn maar dat zit er niet in vermoed ik. Allemaal totaal afgestomd en geen enkel eigeninitiatief.

Kom je in een dorp van 100 hutjes echt een gehucht van 3x niks, hebben ze daar een 4-baansweg aangelegd met 500 solar lantaarnpalen zodat je van 20 Km afstand het dorp ziet liggen, maar de bevoking zit zonder stroom in hun armoedig hutje.

Een ander dorpje van hooguit 20 hutjes met strooien dak, aan prachtige nieuwe asfalt weg en wat doet het plaatselijke opperhoofd hij maakt wat verkeersdrempels om de vaart er een beetje uit te halen. Nou ja een "beetje", hij metselt om de 20 meter een betonnen buis van 30 cm doorsnee dwars over de weg heen zodat iedereen, ja ook grote trucks, zonder vaart te minderen van de weg afgaan en dwars door het dorp rijden, waar iedereen dan nog een kwartier in het rode stof naar lucht zit te happen. Maak dan een normale drempel waar je wel overheen kan met pakweg 30 KM per uur dan is iedereen blij incl. Tony himself.

Als je in Afrika een vraag stelt krijg je bijna nooit een direct antwoord maar altijd een wedervraag. In Kidari vroeg ik aan een lerares Engels of er een brug is. De discussie is dan als volgt;Is er here a bridge? You wil see the river. Is er here a bridge? You wil to the other side ?Is er here a bridge? Yes om six a clock. Om six a clock is er a bridge? You can go to the other side om six a clock. Is er here a bridge? No! Thank you that was my question.

In de auberge logeerde ook 4 buitenlanders ik weet nu nog niet wat voorNationaliteitze hadden ondanks dat ik het 10x gevraagt heb. Ikweetnu dat ze om 11 uur kwamen ipv 10 uur dat ze met de auto waren dat het 2 koppels waren en dat ze ontbijt willen hebben, dat ze in het restaurant gegeten hebben endat ze een nacht blijven. Ik weet alles van hun behalve hun Nationaliteit .

Geld stinkt niet is een Nederlandse uitdrukking nou dan heb ik nieuws voor jullie, hier in Gambia stinkt het geld echt en niet een klein beetje maar echt stinken. Van sommige briefjes kan ik de waarden niet van lezen en kleur onderscheiden maar dat blijft hier gewoon in de handel. Voor kort was het grootste biljet 100 Dalesie een dikke 2 Euro nu sinds kort biljet van 200. Dus als je hier pint voor 100 Euro krijg je het normaal niet in je portemonee.

De vogelhuisjesman of the little bird house man, is een begrip hier in het uitgaansgebied, hij is zwaar gehandicapt en rijd rond in een door Nederlanders geschonken rolstoel en hij verkoopt zelf gemaakte vogelhuisjes van conserven blikken. Hij verkoopt ze veel te duur maar is zeersympathiek, charmant, netjes gekleed en beleefd. Ik pingel natuurlijk weer af en bied hem van dat geld een consumptie en jawel hoorfeillooshet duurste van de kaart een capuccino. Rijd ook eens mee in taxi vol Nederlandse vlaggetjes het blijkt dat hij als klein jochie "geadopteerd" is door een nederlandse dame uit Vinkenveen met 3 zonen en hij is haar 4e zoon. Zijn taxi is door haar geregeld en zo verdiend hij redelijk de kost en is zeer dankbaar over Mom Maria uit Vinkenveen.

Mijn moment van de dag hier is het ontbijt. In Marokko en verder at ik elke dag bananen vooral om de kramp in mijn benen te verminderen door de vitaminen B. Slaap best goed maar word elk uur wakker van de kramp en met mijn rechterbeen kan ik dan eens naast mijn bed gaan staan en strekken maar links heb ik een probleem om de kramp weg te krijgen dus dat komt mijn nachtrust niet ten goede. Nu had ik en ons Drieka ook eens gehoord dat tomatensap en tomaten nog veel beter werken om kramp te voorkomen. Had hier in grote supermarkt pakken Spaanse tomatensap gescoord en die staan in de koeling aan de bar. Tegenover het hotel verkoopt een vrouw wat groenten en fruit, ze zit daar dan met haar dochtertje van ongeveer 3 jaar voor haar huisje in de schaduw. Als moeder binnen bezig is neemt dochtertje de honneurs waar, zij roept moeder als er klanten zijn. Elke morgen als ik buiten heerlijk onder een grote boom van mijn Full Englisch ontbijt ga genieten, zwaait ze al naar mij en roept moeder en ik koop tomaten voor 0.25 cent echt spotgoedkoop en lekker. De bardames wassen ze en snijden ze doormidden gooien er flink wat zout overheen en wat peper en ik zit daar als god in Frankrijk in de schaduw te genieten.HEERLIJK mijn moment van de dag. En heb nu al meer als een week totaal geen last meer van kramp. Iedereen en ook ik denk dat Engels hier de moedertaal is, maar dat is niet zo. Bijna iedereen spreekt Engels maar dat wordt op school geleerd en wie niet naar school geweest is, zoals de vrouw van de tomaten, spreekt geen Engels maar Afrikaanse talen waaronder Wolf en andere dialecten. Ook kinderen spreken geen Engels

Op dinsdagmorgen heb ik steeds meer last van mijn knieholte en heb een flinke verdikking met een witte vlek erop en het lijkt op een ontsteking. Ik besluit om mijn badprothese niet of zo weinig mogelijk te gebruiken en aan de antibiotica te gaan en te wachten op mijn reserve prothese die Woensdag hier zal zijn volgens afspraak. Als ik aan mijn ontbijt zit word ik gebeld dat mijn "POOT" er al is en ik spring gelijk in een taxi ( toevallig die Nederlands ge-adopteerdejongen) en een kwartiertje later heb ik mijn andere prothese aan. Wel weer even wennen maar voelt gelijk beter aan, zit dieper in de koker zodat de verdikking in de koker zit. Alleen mijn voet is "stijf" ongelofelijk, dat ik daar ooit goed op heb kunnen lopen. Maar mijn echte prothese voet was dan ook erg dynamisch.

Het is nu Donderdagmorgen met mijn knieholte gaat het beter, de vlek en verdikking zijn weg en voelt redelijk aan en ben van plan om op Zaterdagmorgen zeer vroeg te vertrekken met de eerste ferry van 07.00 uur en dan eventueel 2 nachten op camping Zebrabar te blijven als het tegenzit met mijn been. In Mauritanië wil ik maar een overnachting in Noakchot en dan maar desnoods de laatste 100 KM naar het hotel in Marokko eventueel in donker rijden. Dit is rechte weg met goed asfalt en zeer weinig verkeer. In Marokko val ik weer in mijn Europese verzekering als ik strand en kan ik eventueel mijn motor tijdelijk in Casablanca of Marrakech achterlaten en rechtstreeks op Eindhoven vliegen. Om eventueel later mijn motorop te gaan halen, we zien wel wat het gaat worden.

Achteraf een dode koe in de kont kijken is niet zo moeilijk, maar het beste was geweest dat ik in Mauritanië toen ik strandde, meteen mijn prothese open had moeten snijden. Danhad ik gelijk gezien dat reparatie geen optie was en had ik in 2 dagen terug kunnen rijden naar Marokko. Nu heb ik eerst 2 dagen naar Mali gereden en later 2 dagen naar Gambia en nu weer 3 dagen naar Marokko.Ik heb mij hier in Gambia best wel vermaakt, maar 2 weken is voor mij veel te lang, zeker als je niet goed van plek kunt.

Allemaal weer bedankt voor het medeleven en reacties en tot in Marokko

Groeten; TOBAB TONY of te wel WHITE MAN TONY

Foto's volgen nog